سرمایه گذاری به سبک برنامهی شارک تنک
شارک تنک یک برنامهی تلویزیونی کارآفرینی و سرمایه گذاری در آمریکاست که از سال ۲۰۰۹ از آنتن شبکهی ایبیسی پخش میشود. این برنامه هر هفته و به مدت یک ساعت روی کانال میرود. شارک تنک ایدهی بسیار خوبی برای روبرو شدن ایدهپردازان و سرمایهگذاران است تا مسیر کارآفرینی هموارتر شده و اشکالات و نواقص طرحهای اولیه افراد بررسی شود.
شارک در این اصطلاح به افرادی گفته میشود که قصد دارند روی طرحهای اولیه سرمایه گذاری کنند.
نمونهی مشابه این برنامهی تلویزیونی ابتدا از یک کانال ژاپنی پخش میشد و نسخههای دیگری نیز در کشورهای پرتفال، استرالیا و ایتالیا از سال ۲۰۱۵ شروع به کار کردند.
روال کار به این شکل است که فرد ایدهپرداز در مقابل ۵ سرمایهگذار قرار میگیرد تا از ایده و یا محصول خود دفاع کند. این شخص باید بتواند نظر سرمایهگذاران را به خود جلب کرده و سرمایه جذب نماید.
شرکت در شارک تنک برای یک ایدهپرداز دو نتیجه دارد. یا اینکه تمام سعی خود را میکند تا برای ایدهی خود سرمایه جذب کند یا اینکه دست خالی از برنامه میرود که در این صورت نیز چیزی از دست نداده است.
معمولا برای افرادی که ایدهشان پذیرفته شده رقم ۵۰ تا ۵۰۰ هزار دلار سرمایه پیشنهاد میشود که ایدهپرداز میتواند قبول یا رد کند. در صورتیکه ایدهی او مورد استقبال بیش از یک نفر قرار گیرد، ایدهپرداز میتواند پیشنهادی را که سرمایه و یا مزیت رقابتی بیشتری داشته باشد، انتخاب کند.
تا قبل از سال ۲۰۱۳ مبتکران قبل از شروع برنامه قراردادی را با تهیه کننده میبستند که در صورت به در آمد رسیدن طرح، ۵ درصد از سهام ان به برنامه میرسید اما بعد از این سال این قانون از برنامه حذف شد.
طبق آمار TV Guide تا آخر سال ۲۰۱۲، سرمایه گذاران این برنامه، ۱۲٫۴ میلیون دلار صرف ایدههای مختلف کردند که برخی به نتیجه رسیده و تعدادی نیز بی نتیجه مانده است. در صورت نتیجه ندادن نیز حضور در برنامه تبلیغی برای سرمایهگذار است و همین کافی است تا در برنامه شرکت کنند.
در این برنامه علاوه بر لینک شدن ایدهپرداز و سرمایهگذار، اشکالات و نواقص طرحهای اولیه نیز بررسی شده و به افراد گوشزد میشود. همین رویه باعث میشود تا نواقص یک ایده زودتر برطرف شده و به محصول کاربردی تبدیل شود.
وجود چنین برنامههایی باعث میشود تا ایدهها و طرحهای اولیه افراد توسط سرمایهگذاران دیده شود. هر چند عدهی کمی میتوانند سرمایهگذاران را قانع کرده و دست پر از برنامه بروند اما همین عدهی کم، چراغ امید را برای دیگران روشن نگه میدارند.
هر جامعهای نیازمند چنین بسترهایی است تا بتواند مسیر کارآفرینی و پیشرفت را راحتتر طی کند. به هر حال تماشای این برنامهی کارآفرنی تنها کاری است که الان میتوانیم انجام دهیم. شاید با دیدن شارک تنک ایدهای در ذهن شما شکل گرفت یا اینکه تصمیم به راهاندازی چنین برنامهای گرفتید.