معرفی شرکت‌ های دانش ‌بنیان تبریز : فناوران اطلاعات و ارتباطات ستاک

عنوان شرکت دانش بنیان تاکنون بسیار به گوش ما خورده است. اینکه هدف دولت اقتصاد مبتنی بر دانش است و به همین خاطر شرکت‌های دانش بنیان در راس توجه هستند هم موضوعی است که بارها از طریق رسانه های مختلف به گوش ما خورده است. ولی اینکه شرکت های دانش بنیان تبریز در حوزه فناوری اطلاعات کدام شرکت ها هستند و در حال حاضر مشغول چه کاریند همواره برای ما سوال بود. ما از آنها خواستیم بگویند در چه زمینه‌ای فعالیت می‌کنند؟ توانسته‌اند از شرکت دانش‌بنیان‌شان به سود مالی برسند؟ و اینکه اصلا دانش بنیان بودن کمک‌شان کرده است یا نه؟

نادر آقازاده : مدیر عامل شرکت دانش بنیان فناوران اطلاعات و ارتباطات ستاک

نادر آقازاده هستم، متولد ۱۳۶۱ ، دانش آموخته مهندسی کامپیوتر گرایش نرم افزار ، در کنار رشته تحصیلی همواره به رشته مدیریت مخصوصا از نوع مدیریت فناوری علاقه داشتم، از اینرو در دانشگاه UMT آمریکا به صورت آنلاین دوره مدیریت پروژه و مدیریت اجرایی را با موفقیت به اتمام رسوندم و در کنار آن در اکثر دوره های تخصصی مدیریت شرکت کردم از مدیریت استراتژیک و مدیریت فناوری بگیرید تا مدیریت بازاریابی و مدیریت فروش. در این مسیر هم پای میز اساتید آکادمی Oxford Cert® و NISCERT® نشستم تا اساتید دانشگاه علوم اقتصادی ایران و دانشگاه کارآفرینی تهران و مرکز آموزش های بازرگانی.

از سال ۱۳۸۳، به صورت جدی کارم رو شروع کردم و برای استارت با حضور در تیم تولید پروژه دانشگاه مجازی در جایگاه مدیر تحقیق و توسعه طمع تجربه اندوزی را چشیدم و کماکان تا به امروز در پی کسب تجربه هستم.
در سال ۱۳۸۵ شرکت ستاک رو تاسیس کردم و پس از یکسال فعالیت شرکت با دوست، همکار و همفکر خوبم، آقای مهندس اکبر بهرامی نیا، ستاک رو تقویت کردیم و تا به امروز، تجربیات و موفقیت های زیادی رو در کنار هم کسب کردیم و انشالله به امید خدا، این حرکت ادامه دار خواهد بود.

البته از سال ۸۳ تا ۹۰ در کنار فعالیت های تخصصی در حوزه مطبوعات نیز فعال بودم و در این عرصه نیز فعالیتم را با هفته نامه عصر ارتباط شروع کردم و بعدها با هفته نامه علم روز، دنیای انفورماتیک و روزنامه فناوران اطلاعات نیز همکاری جدی در سطح سردبیر و یا سرپرست شمالغرب داشتم البته از سال ۱۳۹۰ تا به امروز هم بر روی کاغد مدیرمسئول نشریه نظام رایانه سازمان نصر استان هستم.

این افتخار رو داشتم که در کنار کسب عناوین ملی چون فناور برتر کشور از سوی وزات علوم، تحقیقات و فناوری، کارآفرین برتر از سوی وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، مدیر نمونه صنعت و تجارت و… همواره در فعالیت های جمعی و صنفی نیز حضور پررنگ داشته باشم و شاید از همین روست که از سال ۱۳۹۰ در هیئت مدیره سازمان نظام صنفی رایانه ای استان آذربایجان شرقی خدمتگزار فعالان صنعت فاوا در سطح استان هستم.

فعالیت شرکت فناوران اطلاعات و ارتباطات ستاک، عمدتا در حوزه تولید نرم افزار بر پایه فناوری روز صنعت نرم افزار هستش، نرم افزار های تولیدی این شرکت در قالب سامانه های نرم افزاری در حوزه دولت، شهر و کسب و کار الکترونیک کاربرد دارند.
سامانه های تبادل اطلاعات کسب و کار (ستاک ۳۶۰) و نرم افزار مولد پورتال PGP™ بر پایه فناوری رایانش ابری در قالب راهکارهای SaaS و شناسنامه دار کردن فرش دستبافت ایران بر پایه فناوری RFID و سامانه نگهداری داده های یکپارچه کانون ها و اتحادیه ها بر پایه فناوری رایانش ابری (سندیکا™) از عمده محصولات این شرکت بوده اند.

طبیعت صنعت نرم افزار یعنی ارزش افزوده بالا. قطعا اگر ما در تحلیل بازار به خطا نرویم و محصول نرم افزاری باکیفیت و پایدار ارائه کنیم، همیشه از نرخ بازگشت سرمایه ، حاشیه سود و از حضور در این فضای کسب و کار راضی خواهیم بود. ما هم امروز آن چیزی را درو می کنیم که دیروز کاشته بودیم و خدا را شکر راضی هستیم و مدام تلاش می کنیم تا راضی تر هم باشیم و همینطور مشتریانمان نیز احساس رضایت بیشتری داشته باشند.

اما در خصوص استقبال بازار، هرگز بازار به استقبال ما نیامد و الان هم میانه خوبی با آن نداریم، این ما بودیم که در اکثر مواقع به استقبال بازار رفته ایم چراکه موقعی که شما محصولی با ضریب فناوری بالا تولید می کنید، در بازار هیچ شناختی از آن وجود ندارد و این شما هستید که باید به جای بازاریابی، بازارسازی و بازارداری بکنید.
مثلا برای مشتریان ما در حوزه بعنوان مثال CRM، اصلا اینکه ما این محصول را بر پایه فناوری رایانش ابری تولید کرده ایم و این فناوری جزو جدیدترین مباحث روز دنیا در صنعت نرم افزار هست، هیچ اهمیتی ندارد، هیچ اهمیتی!
در این مواقع چه بسا چون شناخت از فناوری ندارد، کار کردن با شرکت دیگری که یک نرم افزار ارتباط با مشتری تحت کلاینت ارائه می کند را به ما ترجیج بدهد! اینجاست که ما اصلا با مشتریانمان به زبان متخصص نرم افزار صحبت نمی کنیم و شمرده شمرده حرف می زنیم و حساب سر انگشتی دو دوتا، چهار تا را پیش می کشیم و از مزیت کاهش قیمت تمام شده محصول صحبت می کنیم و از دسترسی بدون محدودیت وی به اطلاعات شرکت در هر زمان و در هر مکان، … و این یعنی، معرفی عملی فناوری رایانش ابری به مشتری و بازارسازی برای فناوری که دانشش را داریم.

ما شرکت دانش بنیان تاسیس نکردیم، اساسا دانش بنیان شدن، فرایند ثبتی نیست. ما از سال ۱۳۸۳ زمانیکه حتی صحبت از قانون دانش بنیان هم نبود و هیچ حمایت عملی در حوزه فناوری و نوآوری وجود نداشت، وارد عرصه تولید همگام با فناوری شدیم، ۱۳۸۵ ثبت رسمی شرکت را انجام دادیم و در طول ۱۰ سال گذشته، بیش از ۱۰ پروژه تحقیقاتی در سطح ملی و ۲۰۰ پروژه تجاری موفق اجرا کردیم، محصولات فناورانه تولید کردیم، از سال ۸۷ الی ۹۰، ۴ سال متوالی شرکت پیشرو در صنعت IT بودیم، سال ۸۹ بعنوان فناور برتر کشور و سال ۹۰ بعنوان کارآفرین برتر و از سال ۹۰ الی ۹۴ برای چهار سال متوالی بعنوان واحد فناور برتر استان و … انتخاب و معرفی شدیم و در کنار همه اینها در اردیبهشت ۱۳۹۲ بعنوان شرکت دانش بنیان احراز صلاحیت شدیم. به عبارت ساده تر از اول دانش بنیان بودیم، فقط اخیرا شناسایی و احراز صلاحیت شدیم. گرچه اگر هم دانش بنیان نمی شدیم هم باز سیاست ما همانی بود که الان هست.
اداره کردن یک شرکت، همیشه مشکلات خودش را دارد، ذات دانش بنیان بودن هم مشکلات و حساسیت های دیگری را تحمیل میکند، مثلا هر چیزی را نمی توانی تولید کنی، بخری و یا بفروشی و …

عمده مشکل در نگرش در ماها بعنوان مدیران و صاحبان شرکت های دانش بنیان هست که احساس می کنیم که همه باید از ما حمایت بکنند چراکه ما دانش بنیان هستیم، این در حالی است که من به این شکل به قضیه نگاه نمی کنم و هر کسی هم که از این زاویه به قضیه نگاه می کند سخت در اشتباه است، حضور در این حوزه، خدمت سربازی نیست که برای همه وظیفه و تکلیف باشد، کاملا اختیاری است، مثلا اگر مجموعه من امروز نرم افزار مبتنی بر رایانش ابری تولید می کند یا فلان عزیز، نرم افزار همراه تولید می کند، کسی این رسالت را به من یا ایشان تکلیف کرده است؟ یا اگر من امروز خرید و فروش سخت افزار کامپیوتر می کردم کسی مرا مآخذه می کرد؟ هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد.
پس اصل داستان که به جایگاه شرکت های دانش بنیان لطمه زده است همین نگاه، مطالبه گر است.

نمایی از وب‌سایت و خدمات فناوران اطلاعات و ارتباطات ستاک

اما این بدان معنا نیست که اگر ما امروز جوانی خود را بعنوان ارزشمندترین متاع آدمی، صرف ارتقاء فناوری و توسعه مرزهای دانش در این کشور می کنیم، با ما همان رفتاری بشود که با فلان کاسب، دلال ارز و یا هر کس دیگری که منافع شخصی اش بر منافع جمعی می چربد، میشود. بانک ها همان تسهیلاتی را به ما بدهند که به فلان دلال ارز و زمین می دهند، همان ضمانتی را از ما بخواهند که از کاسب سر بازار مطالبه می کنند.

واقعیت این است که در اقتصادی که دلال ها که پول را به پول تبدیل می کنند، ضرر می کنند، حساب ماها که قرار است دانش را به پول تبدیل کنیم، با کرام الکاتبین است.

لذا به نظرم مشکلات شرکت های دانش بنیان قدری به خود ماها و قدری به جامعه و نگاه عمومی به تولید داخلی و قدری هم به دستگاه های حمایتی مربوط می شود.

دست آخر، شاید بهتر باشد در فضای نه چندان شفاف امروز که خیلی از نخبگان قصد سفر دارند و سودای غربت، قدری به داشته هایمان بیشتر بها، بدهیم، در کشور من ایران، همیشه کسی که تقدیر می کند از کسی که تقدیر می شود، بیشتر تبلیغ می شود!

آقای وزیر از جمعی از نخبگان تجلیل کرد، آقای استاندار از کارآفرینان تقدیر کرد، آقای رئیس جمهور از صنعتگران تجلیل کرد و… اینها تیتر خبرهای نشریات ماست، هرگز در مورد تجلیل شدگان چیزی نمی خوانیم و نمی پرسیم و اینکه آنها که بودند و چکار کرده بودند که شایسته تقدیر شده اند و… و این دقیقا برعکس رفتاری است که رسانه های کشورهای توسعه یافته انجام می دهند.

نشانی وب‌سایت شرکت ستاک برای اطلاع و مطالعه بیشتر : setaksoft.com