چرا حضور دکتر سورنا ستّاری در تبریز مهم بود ولی کافی نه؟
امروز (۱۶ بهمن ماه) دکتر سورنا ستاری، معاون فناوری رئیس جمهور به تبریز آمدند و مجموعه‌ای از طرح‌های زیرساختی برای توسعه کسب‌وکار مبتنی بر فناوری را افتتاح کردند. (البته در لحظه نگارش این متن زنجیره این افتتاح‌ها ادامه دارد و چند شتاب‌دهنده و مرکز نوآوری دیگر نیز بهره‌برداری خواهند شد)
دکتر ستاری در آیین بهره‌برداری از مرکز نوآوری دانشگاه تبریز سخنرانی مفصلی انجام دادند و تاکید کردند که دیگر زمان آن گذشته است که دولت با راه‌اندازی کارخانه اشتغال ایجاد کند. راحتی صحبت‌های دکتر ستاری و فضای صمیمی گفتگوی او بسیار متفاوت از گفتگوهای رایج در میان دولت‌مردان استانی بود و همین، جوّی متفاوت در میان حضار ایجاد می‌کرد. تاکید دکتر ستاری بر شکل گیری زیسب بوم فناوری بسیار پر رنگ بود. به گفته ایشان دوبی و کشورهای عربی بارها اقدام به ساخت مکان‌های گسترده و هزینه‌کرد بسیار شده‌اند تا بتوانند سیلیکون ولی بعدی جهان باشند ولی موفقیت چندانی حاصل نکرده‌اند چراکه پول برای اینکار کافی نیست و شکل گیری زیست بوم واقعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
یکی از اتفاقات مهمی که با حضور چنین افرادی در شهر میافتد، آشنایی بیشتر مسئولان با این حال و هوا و ریزش دیدگاه‌های رایج سنتی درباره کسب‌وکار است.
افتتاح مرکز نوآوری دانشگاه تبریز
ولی آیا حضور دکتر ستاری برای شکل گیری یک زیست بوم فناوری کافی است؟
قطعا که اینچنین نیست. حمایت دانشگاه و دولت مهم است. در همه جای دنیا حمایت این دو نهاد از رشد کسب‌وکارها مهم است. ولی این اهمیت در شهر ما به اشتباه درک شده است. اغلب بخش‌های دولتی (که حداقل من تا کنون با آن‌ها در ارتباط بوده‌ام) هرچند زیرساخت فیزیکی فوق‌العاده‌ای در اختیار داشته‌اند (مانند ساختمان‌ها و امکانات فراوان) ولی متاسفانه فاقد بینش صحیح شتابدهی بر روی کسب‌وکارها هستند. مخصوصا در حوزه استارت‌آپ‌ها و رشد فضای استارت‌آپی بیشتر از کار اصولی مهندسی شده، رفتارهای هیجانی و آمارهای اشتباه به چشم می‌آیند تا موفقیت کسب‌وکارهایی که محصول این چرخه‌ها باشند. متاسفانه هنوز کسانی که مدعی حمایت از استارت‌آپ‌ها هستند تفاوت میان استارت‌آپ و استارت‌آپ ویکند را نمی‌دانند و چنین موضوعاتی زنجیره تکامل را ناقص و مریض نگه می‌دارند.
شاید حضور دکتر ستاری در تبریز کانون توجهات را به این حوزه متمرکز کند ولی با رفتن ایشان از شهر، دوباره این تب خواهد خوابید.
تبریز ما بیشتر از یک سری رخدادهای کوتاه مدت، فالواقع نیازمند برنامه‌ای بلند مدت است.
شاید تشویق‌ها و هوراها در آیین افتتاح مرکز نوآوری دانشگاه تبریز در ظاهر خوشحال کننده باشد ولی زمانی که به درد دل صاحبان شرکت‌های دانش بنیان در ساختمان بغلی همین ساختمان (مرکز رشد دانشگاه تبریز) گوش بدهید متوجه می‌شوید که چهره‌هایی غمگین دارند.
همه ما امیدوارم و کمک می‌کنیم که مفهوم کسب‌وکار فناوری در شهر ما چیزی بیشتر از دیوارها و ساختمان‌ها باشد و همانقدری که راه‌اندازی زیرساخت سخت‌افزاری برایمان مهم است، دیدگاه صحیح مدیریتی، برنامه مدون، بینش بلند مدت نیز جزوی اصلی از مسیری باشد که ترسیم کرده‌ایم تا دیگر از نخبگانمان نشویم که : یا نباید در کشور جهان سوم زندگی کرد و یا حداقل باید در پایتخت آن بود.
بسیار موافقم که:
“تبریز ما بیشتر از یک سری رخدادهای کوتاه مدت، فالواقع نیازمند برنامه‌ای بلند مدت است.”